Świątynia Horusa w Edfu to drugie co do wielkości (zaraz po kompleksie w Karnaku) miejsce kultu w Egipcie. Jest to najlepiej zachowana świątynia, co widać już z daleka po prawie nienaruszonym pylonie.
Horus przedstawiony jest pod postacią sokoła lub człowieka z głową sokoła.
Obok niego często występuje jego żona - Hathor.
Mitologia mówi o zwycięskiej walce Horusa z Setem. Reliefy przedstawiają mnóstwo scen z mitologii, a także z obrzędów religijnych.
Tu przedstawione są obrzędy corocznego święta, podczas którego przenoszono posąg Horusa do świątyni Hathor, aby połączyć małżonków.
Ściany w świątyni są całkowicie pokryte hieroglifami. Można z nich odczytać historię starożytnego Egiptu. Reliefy wykonane są z tak wielką dokładnością, ze zachowany jest każdy szczegół, każdy drobiazg.
Świątynia w Edfu, podobnie jak i inne, zasypana była pustynnym piachem. Zanim zaczęto ja traktować jak dziedzictwo kultury, służyła za schronienie. Palono w środku ogniska, czego efektem jest czarny osad.
Wiek świątyni określa się na podstawie kolumn. Tu widać, że każda kolumna jest zdobiona nieco innym motywem. Świadczy to o tym, że powstała w czasach ptolemejskich.
Z dziedzińca wchodzi się do zadaszonej części świątyni. Najważniejszej. Sercem każdej świątyni jest sanktuarium. Świątynia w Edfu jest jedyna, w której sanktuarium jest wyposażone. Znajduje się w nim barka, na której przenoszono posąg boga. Ta barka jest jedynie repliką - oryginał znajduje się w muzeum w Kairze.
W Edfu również możemy zauważyć działalność chrześcijan. Tym razem nie zamalowywali ścian, a wyskrobywali twarze bogów:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz